Advies geven: Zo help je iemand echt
Je herkent het vast wel: Die vriendin van je die al maanden klaagt over haar disfunctionele relatie, je zus die blijft roken ondanks haar gezondheidsklachten of je vader die veel te hard werkt en niets doet met jouw bezorgdheid. Je luistert geduldig en geeft telkens weer goedbedoelde adviezen, maar tot je frustratie doet de ander er niets mee. En je wordt er zelf ook nog eens moe van. Advies geven is een kunst. En laten we eerlijk zijn, zelf zit je er ook niet altijd op te wachten.
Zelf ben ik een doorgewinterde adviesgever/probleemoplosser/geefmijjeprobleemmaargewoon-persoon. Maar over de jaren kwam ik erachter dat er manieren zijn van advies geven die minder vermoeiend zijn en de ander ook nog eens meer helpen. Hier komen mijn adviezen ;)
Advies 1: Wacht…
In plaats van meteen met oplossingen te komen, vraag eerst: "Heb je zelf al ideeën voor een oplossing?" Dit helpt de ander zijn of haar eigen gedachten te ordenen én mensen zijn nou eenmaal veel meer geneigd om hun eigen oplossingen uit te voeren dan die van een ander.
Advies 2: Vraag
Als je een oplossing bedenkt, bouw voort op wat de ander al heeft gezegd. Vraag bijvoorbeeld: "Hoe zou het voor je zijn als…?" of "Wat zou je ervan vinden als…?" En luister dan ook echt naar de ander zijn antwoord. Check bij jezelf: wil je de ander helpen of wil je gewoon heel graag dat de ander jouw oplossing overneemt?
Advies 3: Wat halen ze uit de (probleem)situatie?
Wanneer iemand wel klaagt, maar geen actie onderneemt dan is daar waarschijnlijk een reden voor. De vriendin in een disfunctionele relatie is misschien wél heel blij met het huis waar ze samen in wonen of je vader is wél heel blij met de financiële zekerheid die zijn stressvolle baan hem geeft. Wanneer je dat weet kan je samen brainstormen over oplossingen waarop die vriendin bijvoorbeeld in het huis zou kunnen blijven wonen of hoe je vader financiële zekerheid kan hebben zonder stress.
Advies 4: Betrokkenheid vs. verantwoordelijkheid
Leg uit waarom je graag wilt helpen: "Ik gun je zo erg een stressvrij leven," of "Ik wil zo graag dat je gezond bent." Hiermee laat je zien dat je betrokken bent zonder het probleem over te nemen. Uiteindelijk bepaalt degene met het probleem of hij of zij er wel of niet iets aan gaat doen en het is aan jou om dat te accepteren.
Betrokkenheid zonder het overnemen van de verantwoordelijkheid dus. En de ander niet overtuigen van jouw oplossing, maar samen op zoek. Wanneer je op die manier advies geeft kost het een stuk minder energie én de ander heeft er ook nog eens veel meer aan.
Ik ben heel benieuwd wat je van dit artikel vond en of je het hebt toegepast! Laat het vooral hieronder weten.
Mélanie Kamping
Ik help mensen met een gespannen relatie met hun vader om meer rust en minder frustratie te ervaren in het contact door middel van (zelf)compassie en heldere communicatie .
