Verbindende communicatie: zo communiceer je als een giraffe
Afgelopen week reisde ik naar Soest om twee dagen lang te leren over de kunst van verbindende communicatie. Het boek van Marshall Rosenberg over dit onderwerp vond ik fantastisch en ik wilde meer weten over deze methode. Volgens Rosenberg ligt het in onze aard om het leven zowel voor onszelf als anderen mooier te maken. Dus in plaats van dat je iemand tot last bent wanneer je jouw behoefte uitspreekt, doe je die ander een plezier. Zo geef je de ander namelijk de kans om jouw leven mooier te maken. Wat hierin wel belangrijk is, is hoe je jouw behoefte uitspreekt. En met een beetje oefening lukt het volgens hem ook om de behoefte van de ander tussen de regels door horen. Ook wanneer het er niet aardig uitkomt. Ik neem je mee in wat ik geleerd heb.
Dit is Marshall Rosenberg met een giraffen- en een jakhalspop haha. Foto: JF Cocq
Praat je als een giraffe of als een jakhals?
Ik zat in een kleine groep met een getrouwd stel, twee mensen die bij dezelfde school werkten en de lerares. We doken samen diep in alle ongemakkelijke en pijnlijke communicatiesituaties uit ons leven. De lerares moedigde ons aan om eerst als een jakhals te praten en luisteren - vol oordeel en emotie. Omdat emoties en oordelen volgens haar signalen zijn van vervulde en onvervulde behoeftes. En het vervolgens om te buigen naar giraffentaal. Een giraffe is namelijk het landdier met het grootste hart (giraffetaal is de taal van het hart) en met zijn tong kan hij ín zijn oren komen (dus het laat niks onbesproken). Sorry, wanneer je een beelddenker bent haha.
“Je luistert ook nooit naar me!“ VS. “Zou je met me mee willen denken?“
“Je luistert ook nooit naar me!“ werd bijvoorbeeld “Zou je met me mee willen denken en me een paar vragen willen stellen?” Of in plaats van heel boos te worden wanneer je partner zegt dat je teveel kwark hebt meegenomen van de supermarkt, terwijl jij verdorie alles al in huis doet, zeg je: “Wanneer je feedback hebt op mijn boodschappen, voel ik me gefrustreerd omdat ik behoefte heb aan een beetje erkenning. Zou je af en toe hardop willen zeggen waar je blij mee bent? Dan zal ik m’n best doen om kalmer te reageren bij een opmerking over wat er beter kan.“
Verbindende communicatie met jezelf
Volgens Rosenberg is het ook belangrijk om naar binnen toe verbindend te communiceren. Zo had ik afgelopen week een lange todo-lijst, maar ik was moe en ik kreeg niks uit de vingers. Ik boog “wat ben ik ook een nietsnut” om naar: “ik voel me gefrustreerd omdat ik behoefte heb aan resultaat.” Dat voelt toch een stuk vriendelijker.
Je haalt bij verbindende communicatie het morele oordeel eruit en je focust je puur en alleen op de emotie en de onderliggende behoefte van jezelf en de ander. Als klap op de vuurpijl, is het belangrijk dat het verzoek dat je aan de ander doet, daadwerkelijk een verzoek is en geen eis. Daar goed mee omgaan is voor mij weer een hele nieuwe tak van sport en een onderwerp voor een nieuwe blog (dat wil zeggen: wanneer ik het onder de knie heb). Het is helaas geen quick fix, die verbindende communicatie ;)
Oefening: Praten als een giraffe
Dus hier is een persoonlijke giraffe-uitdaging voor jou: denk aan dat oordeel of die mening van jou. Transformeer het naar een gevoel en een behoefte. Dat formuleer je zo:
Wanneer dit gebeurd [omschrijf de situatie op een objectieve manier], voel ik mij [gevoel] omdat ik behoefte heb aan [….]. Zou je [concreet verzoek]. Hoe klinkt dat voor jou?
Bijvoorbeeld: "Wanneer je het hele weekend weg bent, voel ik me verdrietig omdat ik behoefte heb aan meer quality time. Zou je volgende week samen iets leuks willen doen? Hoe klinkt dat voor jou?”
